Plattdeutsch sprechen

Gedicht von Ludger Besse

 Doppelkopp

Verfasser Ludger Besse

 

Theo, Herrmann, Heinz un Jopp

spiëlt Maondagsnaomdags Doppelkopp.

In´t Heimathus dao sit´t se dann –

un küert nich lang.

 

Nu is´t genoug met quatern,

wi fangt an.

We mot giëben?

Ik giww dat erste Spiël.

 

Dann misken, affniëmen, utdeelen.

Veer maol drei, veer maol veer

veer maol drei.

 

Stopp, ik häff blous niëgen Karten,

Ik häff elf,

vegiëben; - ne dicke Kart´ mäks mi kapott.

Nao eenmaol van vüörne.

 

Nu pässt et.

Wat´n Blatt!

Damen Solo met Re, du kümm´s harut.

Haolt Stopp, ik mot erst kieken!

 

Hm: fief Buern van buoben,

drei blanke Asse, Karo Küening - un Dame,

daotou nao Utspiël,

dat mott gaon.

 

Buern Solo mt Re,

Damen Solo is högge,

dann säg ik kenne Niëgenzig.

Dann büs du dran,

häss ouk söwwes Utspiël.

 

De annern Drei sind ganz schalu,

betahlen müet se nu.

 

Erst de Buern harut,

drei maol van buoben trecken.

De Buern sind drut.

Nu de Ässe van buoben harunner,

dat wett ´ne guede Nummer.

 

Dä – de lessten könn´t häbben,

ik häff genoug.

 

Niëgenzig, niëgenzig, hunnerttwintig, Re,

vettig Cent pro Person,

dat hät sik lount.

 

Dann spiëlt se wieder ümmers wieder,

kiekt nich houch un nich up Siete. 

 

Spiëlt, büs dat´t baol düster wett,

de Aoll giff aff.

Vandag wasst wiër nett.

 

Dann gaot se nao Hus, dat is klaor,

nächsten Maondag sint se wiër dao.